Vandaag is een groot deel van de nieuwe hal van het nieuwe station in Utrecht in gebruik genomen. En nog belangrijker, de interwijkverbinding, die het toestaat de sporen over te steken zonder de OV-poortjes te moeten passeren. CU2030 en ProRail hebben veel energie gestoken om dit feestje te vieren, daarom zullen we dat hier niet herhalen.
Waar we bij stilstaan is wat we kwijt raken: het oude, rommelige gebouw met de rode spanten en het wonderlijke blauwe licht. Met het tegelpatroon van de sporen, exact boven de echte sporen. Het was er er warmer dan in het grote, nieuwe deel. Gemoedelijker ook. Een oude jas die jaren trouw dienst doet maar op een gegeven moment gewoon op is.
Het nieuwe gebouw is op zijn best een soort reizigersmachine, net een luchthaven. Veiligheid en efficiency boven alles. Geen verbeelding in het gebouw, zoals in Rotterdam, Arnhem of Delft. Jammer, we blijven het een gemiste kans vinden.
Daarom vieren we hier wat we kwijtraken. In deze video wachten we 8 minuten in de hal van een station dat er niet meer is.
Reacties
Ik ben er nog niet over uit. Misschien is het juist een groots gebaar richting de stad Utrecht om een contrasterend geheel neer te zetten bestaande uit een ‘grijze golf’ naast het welhaast kneuterige van de binnenstad. Contrasten geven omgevingen en/of gebouwen juist authenticiteit. Beide springen er meer uit dan wanneer alles er hetzelfde uitziet.
Wat denken jullie?
@Mick. Met een groots gebaar is inderdaad niks mis, en het nieuwe station biedt een indrukwekkende ervaring. Maar in welke stad dit gebouw ook zou staan, ik vind de uitstraling kil.
Je kan zeggen, ‘Waar maak je je druk over, het werkt toch?’ Maar architectuur, en zeker op zo’n prominente, openbare plek, zou meer moeten zijn dan alleen functioneel beton en staal – toch?
Een mogelijke interpretatie: Utrecht heeft dit gebouw met hangen en wurgen weten te realiseren, naar misschien is het wel te groot voor de stad waarin het staat. Daardoor blijft er weinig ruimte over om het extra cachet te geven, zoals Rotterdam CS wél een meer mooi afgeronde, kwalitatieve en sfeervolle indruk wekt.
Tot mijn verbazing is dat oudste stuk gewoon nog toegankelijk. Er is wel het een en ander afgezet om machines te parkeren die waarschijnlijk ingezet gaan worden voor de volgende bouwfase, maar je kunt gewoon nog door het laatste oude stuk hal lopen. Mogelijk begint men pas na de bouwvak.
En ja, het geheel is lelijk, zelfs van bovenaf. Het moet maar eens clandestien geverfd worden door iemand die Rietveld-Schröder op fraaie wijze met Nijntje en de Utrechtse kabouter weet te combineren.
Ik vroeg me af of iemand weet waarom de derde ingang (niet oost en west maar aan de interwijkverbinding) zit op de plek waar hij zit. Hoewel ik snap dat de interwijk verbinding levendiger wordt als er ook halverwege een ingang zit snap ik niet goed waarom hij niet halverwege zit maar juist vlakbij het stadskantoor. Weet iemand de overweging daarvan?
Interessante vraag, ik kan er geen antwoord op bedenken of het moet zijn in verband met veiligheid, als capaciteit voor een ontruimingsroute richting Jaarbeursplein, mocht de reguliere ingang geblokkeerd zijn.
Iemand?
2) ik kan niet reageren op oude bericht dus vandaar hier. Spoor 10 verdwijnt in het kader van DSSU. Maar dat ligt tussen de gerenoveerde perrons 4 en 5 met overkapping met zonnecellen. Gaat één van die perrons weer op de schop?
Die ingang zit inderdaad niet precies in het midden, dat hij vlak bij het stadskantoor lijkt te zitten komt natuurlijk ook door dat het stadskantoor deels boven de hal staat.
@ Maarten
Je hebt wel een leuk punt ja. Utrecht heeft het grootste OV knooppunt maar staat op respectabele afspraak qua inwonersaantal op de top 3 steden.
Ik ben er nog niet over uit :-); iedere keer als ik nu in de nieuwe hal komt spreekt die me toch ook wel aan. Ook een kwestie van smaak, ik ben voorstander van minimalisme :-).