Terwijl de fotograferende helft van het BU-redactieduo het Franse gras maait en zijn e-reader leeg leest, is de schrijver terug op zijn post. De vingers worden weer soepel getypt. Geen “Vodafone GPRS” meer in de statusbalk, maar ouderwets snelle kabel. Wat zijn de laatste ontwikkelingen in het stationsgebied? Hebben Jaarbeurs en Corio d’r nog wel zin an? Waarom gaat het plaatsen van de composiet-panelen op het Muziekpaleis zo traag? Zagen we het goed dat de renovatie van de kantoren aan de Daalsekwint is begonnen? Gaan er nu wel of niet perrontrappen bij de Rabobrug komen? Wanneer komen de fundamentresten van de Catharijnepoort bloot te liggen? Hoe loopt de Sijpesteijn anti-slooppetitie?
Voor ons geen komkommertijd, maar warmlopen voor het najaar. Eerst maar’s de inbox opschonen…
Reacties
Wat ik afgelopen week hoorde is dat de 2,5 ton wegende composiet panelen toch flexibeler blijken te zijn dan ze dachten. Hij oogt recht wanneer hij hangt, maar onder invloed van wind buigt hij lichtjes door. De “schoentjes” waarmee de panelen worden vastgemaakt moesten hierop worden aangepast. Ten tweede hebben wind een grotere invloed op die panelen bij het ophijsen, waardoor met weinig wind een paneel al snel flink gaat bewegen. Dit is opgevangen door met twee andere touwen, bevestigt aan de onderzijde van een paneel, bij het ophijsen de panelen stabiel te houden.
Kortom: als je iets goed wilt doen zodat het echt mooi wordt, dan moeten vakmensen er soms gewoon ouderwets aandacht aan besteden. Hier is niks mis mee; Heijmans kiest op dit punt duidelijk voor kwaliteit ipv voor snelheid, en dat mag ook wel eens gezegd worden. š