Corio en BAM gaven gisteren inzage in het technische proces van het laten zakken van de verdiepingsvloer van kantoorgebouw Singelborch. De pers kon er zelf een kijkje komen nemen en we waren, met roze helmen gekroond, ook van de partij. Nu kunnen we het complexe verhaal wel samenvatten en versimpelen, maar een beetje BU-lezer is niet bang voor wat diepgang en jargon. Vandaar dat we hier gewoon de complete presentatie (in pdf) van de technische man van BAM, Van de Horst, geven. Naar wat blijkt heeft Bredero in de vroege jaren zeventig niet gekeken op een paar lagen wapeningsstaal meer of minder. Kortom, een stevige vloer die je liever niet wegbreekt als het niet echt nodig is. Het doorzagen ervan is een nauwkeurig werkje waar je wat geduld voor moet hebben. Aanstaande woensdag is dat gedaan en kan het ‘afvijzelen’ beginnen. Daarvoor staat in totaal 18 uur. En scheefzakken kan niet, want dan klemt het gevaarte zichzelf meteen vast. Een zaagsnede is weinig meer dan 10 millimeter breed. De druk wordt met computers gemonitord en een vijzel kan niet verder dan 3 centimeter zakken, dan komt hij op een borgring. Met andere woorden, als het fout gaat, dan op zeer onspectaculaire wijze.
Kijk aanstaande woensdag maar even omhoog om te zien hoe 1000 ton aan materiaal een reisje van 415 mm maakt.
Er volgen nog een paar sfeerfoto’s.