De blaadjes beginnen te vallen. Van de bomen en op de deurmat. De laatste Binnenstadskrant brengt een Dossier Vredenburg. Inmiddels staat hij online als pdf. De cover heeft een prachtige collage van de oude letters van het Muziekcentrum. Maar het optimisme en de vrolijkheid die daaruit spreken, worden al op pagina 2 de grond in geboord om vervolgens er ook niet meer uit te komen. Het is erg retrospectief door de gesprekken met oud-wethouder Walther Lenting, stedenbouwkundige Riek Bakker, activist Kees van Oosten en oud-Muziekcentrumdirecteur Peter Smids. Net of iedereen nog even vanuit de coulissen zijn gelijk probeert te halen.
Veel kans op mentaal herstel wordt ons niet gegeven met het VN-artikel van vorige week. Gelukkig heb je na het lezen van de kop “Hoe Utrecht zijn ziel verkocht” het ergste ook meteen gehad. Daarna volgt een lezenswaardige beschrijving hoe het Stationsgebiedproject na een aanvankelijk enthousiaste start met tegenslagen te kampen krijgt. Leendert van der Valk en André de Vos reconstrueren hoe de plannen van het vernieuwde HC tot stand zijn gekomen en de investeringen en kosten van het geheel worden onder de loep genomen. Lenting en Van Oosten zijn weer prominent van de partij. De nachtfoto’s van Ad Nuis, genomen in de buurt van De Singel, 
vind ik een regelrecht zwaktebod van de eindredactie, met geen ander doel dan de malheur er nog eens even lekker in te wrijven. Maar erg leuk vind ik het tekeningetje in het artikel, waarbij temidden van de overwegend vormeloze bouwvolumes in het vernieuwde Stationsgebied opeens het bibliotheek-ontwerp van VMX opduikt.
Reacties
Bovenstaande artikelen gelezen. De laatste schreeuw om het gelijk van een klein groepje hoogmoedige schreeuwers, in de vorm van het al jaren tentoongestelde negativisme. Het heeft de stad een jarenlange stilstand gekost.
Nu er flink tegenaan met frisse positieve mensen voor een nieuw elan.