Voor je gaat replyen 112,5 meter: het is retorisch bedoeld.
Het bereiken van het hoogste punt van de kern van de Rabotorens, aanstaande dinsdag, roept een interessante kwestie op. Officieel blijft het Rabobank-gebouw onder de (psychologische) hoogtelimiet van 112 meter voor de binnenstad. Maar optisch gesproken gaat deze kolos er overheen. Hoe kan dit?
Laat ik voorop stellen dat ik het geen probleem vind, zolang de Dom maar zijn unieke beeldmerkrol voor de stad kan blijven uitoefenen. Maar het instellen van een hoogtelimiet moet wel ergens toe dienen. Willen we er mee bereiken dat de Dom altijd de hoogste is en daardoor het belangrijkst en imposantst in het stadscentrum? Dat lijkt op voorhand te mislukken. De bank van de boeren verslaat meneer pastoor. De neuslengte voorsprong wordt met spierballengeweld teniet gedaan.
De Dom heet officieel 112,5 meter hoog te zijn, tot aan de spits. Graag hoor ik van ingevoerde bloglezers wanneer deze meting is uitgevoerd, waarmee en hoe betrouwbaar dat is geweest. En is dit dan een hoogte ten opzichte van NAP?
De hoogste kern van de Rabobank bereikt aanstaande dinsdag de hoogte van pannenbier: 105 meter. Het zal passend worden gevierd. Op dat dak komen nog technische ruimtes en antennes. Al met al zal de optelsom daarvan de 112 meter wel halen.
Als je nu vanaf een van de snelwegen de stad nadert pakken de twee hoge kranen meteen je blik. Er komt nog één laag op de hoogste kern en dan zien we voor het eerst in werkelijkheid hoe hoog het gebouw is. Een massief lichtgroen blok, ruim honderd meter de lucht in.
De max bouwhoogte is wat mij betreft failliet: het werkt niet. De Dom kan uniek blijven door er niets groots in de buurt te bouwen. Maar de Dom kan niet uniek blijven door haar hoogte als norm te stellen.
Het stationsgebied krijgt er een aantal 90 meter gebouwen bij in de komende twintig jaar. Er komt een clustertje kantoren die een heuse centrumskyline gaat opleveren. Naarmate dat groeit wordt de Dom door zijn historische en geografische afstand weer opvallender: de nieuwe kantoren beconcurreren vooral elkaar.
Maar voor het zover is heeft ’s stads beeldmerk aan het Rabobankhoofdkantoor een geduchte horizon-concurrent.
[foto: Kraaijvanger Urbis]
Reacties
Tsja, die hoogtelimiet ziet er alleen logisch uit op een dwarsdoorsnede van de skyline, de watertoren tegenover mijn flat ziet er ook hoger uit dan de rabotorens…. hiervandaan gezien.
Ik vind dat de hoogtelimiet altijd al iets beklemmends heeft gehad. Als die er niet was geweest zouden veel gebouwen nu hoog en slank zijn geweest, waardoor er meer openbare ruimte rondom de torens beschikbaar zou zijn geweest. De m2 van het Stadskantoor in een 160 meter hoge toren zou veel ruimte hebben bespaard…! Verder is de hoogtelimiet gebaseerd op pure emotie zonder dat er verder naar de voordelen gekeken wordt van hoger (dan de Dom) bouwen in het stationsgebied.
Het is een optelsom van perspectief, afstand van waarneming, afstand tot beeldconcurrenten, vorm, kleur, mooi/lelijk. Hoogte is in dit complex van factoren nauwelijks van belang. Inderdaad, allemaal nogal subjectief en variabel. En dan opnieuw de vraag: wat wil je er eigenlijk mee bereiken?
Ookal is de regel uiteindelijk onhoudbaar, het is goed dat hij er is. Het belang van zo’n regel is dat er in ieder geval elke keer een afweging plaatsvindt.
Persoonlijk vind ik dit niet zo bezwaarlijk. Een aantasting van het stadsbeeld voor de bezoeker van de binnenstad vind ik veel erger. Bijv.: winkelcentrum De Planeet, dat op dezelfde foto kan worden vastgelegd als de stadskastelen Drakenburgh en Oudaen. Dat is toch veel erger dan torens op de Croeselaan.
Leuk stukje, maar de verwijzing naar meneer pastoor in de Dom is wat merkwaardig. De Dom is immers protestants, en de voorganger een vrouw…
Ik zat ook wel wat met de vergelijking, maar misschien had ik het ‘meneer de aartsbisschop’ of zo moeten noemen. Maar het ging me vooral om het contrast. En om het feit dat mensen torens bouwen om daarmee iets uit te drukken.