Momenteel leg ik de laatste hand aan een kleine documentaire over Westerstraat 14. Dit statige pand van Martin Loth medische instrumenten en prothesen verdween kort na 1972 onder de slopershamer. Het is enkele jaren daarvoor gekraakt geweest. Als ik de documentaire op tijd af krijg stuur ik deze in voor het festival Utrecht over Utrecht. Gelukkig is de inschrijftermijn net verlengd, dat móet lukken.
Reacties
Jij hebt ook een fascinatie voor verdwenen dingen?
…mits het wat bijzonders was natuurlijk. Maar mijn fascinatie geldt ook het gedrag van de mens om gebouwen die met veel liefde en oog voor detail en afwerking zijn gemaakt zonder enige gene of terughoudendheid met de grond gelijk te maken zodra geld de dominante factor wordt.
Toen ik nog aan het Westplein woonde heb ik me er regelmatig over verbaasd hoe recent die Hojel-kazerne eigenlijk pas is gesloopt (1990, dacht ik) en dat ook daarin raampartijen, versieringen, mascarons, plafonddetails, toegangspoorten zijn weggebeukt.Met de Seijpesteijnkazerne erbij is daar veel architectonisch interessants verloren gegaan – zou er werkelijk niets vooraf zijn bekeken of gered? Ik zag bij het vernieuwde Utrechts Archief ook wat foto’s van de oude fruit/vleeshallen op Vredenburg. Als dat toch eens geïncorpereerd had kunnen worden…Maja. Weg is weg.