De Welstandscommissie heeft zich over het nieuwe entreegebouw HC, de stadskamer en het ronde poortgebouw gebogen. Ik citeer integraal uit de conclusies. Het woord ‘onaanvaardbaar’ wordt niet geschuwd. En men vindt dat netwerkmotief in het glas van de stadskamer niet goed genoeg. Dat laatste is me uit het hart gegrepen.
Hieronder volgt de conclusie uit het verslag van vergaderdag 12 februari. Als je de plannen niet goed kent is het aan te bevelen even de complete notulen te lezen. De cursivering zijn van mij. De tweede cursivering heeft betrekking op mijn grootste grief tegen het ontwerp: het basketbalnetmotief in het glas van de stadskamer. Ik ben dankbaar dat er anderen zijn die er ook moeite mee hebben. Want tot nu toe heb ik geen enkele kritische noot hierover gelezen. Die detaillering kan veel beter, geraffineerder.
Hier volgt het verslagcitaat:
De commissie heeft waardering voor de visie op de samenhang van de binnenstad, Hoog-Catharijne en het station. Zij betreurt het echter dat de plannen al in een ver uitgewerkt stadium worden gepresenteerd. Het is een complex geheel en de commissie zal zich bij haar beoordeling in deze vergadering beperken tot een aantal hoofdpunten. In een later stadium zal de uitwerking (ook ondermeer van de woningen en het binnenterrein) aan bod komen.
Het entreegebouw, waarvan de architectuurtaal doet denken aan het voormalige Jaarbeursgebouw, betekent een verbetering van de bestaande situatie. Het is een goede keuze dit gebouw op de grond te plaatsen en de verticaliteit en ritmiek te laten aansluiten bij de bebouwing in de binnenstad. Echter, de entree is dermate groot en transparant, dat die op straatniveau niet goed leesbaar is. Hiervoor zal een ontwerpslag moeten worden gemaakt tot een meer solide gebouw.
De hoek met het Vredenburgplein verdraagt een gebouw als accent en de voorgestelde bouwhoogte is denkbaar als overgang tussen de kleinschalige binnenstad en Hoog-Catharijne. De architectonische uitwerking oogt echter te zwaar en te massief en is atypisch voor de binnenstad.
Door de toevoeging van het poortgebouw wordt de Catharijnesingel vernauwd. Het is een smal gebouw, over een lengte van 120 meter. De vraag is hoe die lengtewerking wordt beleefd. Over de Catharijnesingel liggen een tweetal passages, maar de illusie van een passage, een eiland en weer een passage wordt door de gesloten verbinding niet als zodanig ervaren. Er wordt een transparantie gesuggereerd die door het winkelprogramma niet wordt waargemaakt. Op dat punt vindt de commissie het plan niet aanvaardbaar. Een herziening van de inrichting zal de transparantie moeten vergroten en een relatie van de binnenwereld en de buitenwereld moeten creëren die de passant in staat stelt zich te oriënteren.
Verder vraagt het netwerk een subtielere vormgeving, als contrast tussen het stedelijk blok en het poortgebouw. Dit is ook van belang in relatie tot de Catharijnesingel: de inrichting van de singel is belangrijk waarbij het poortgebouw meer als sculpturaal element moet worden bejegend dan als gebouw.