RTV-Utrecht schakelt gemakkelijk van brandjes in de regio door naar onderzoeksjournalistiek rondom het Muziekpaleis. Het resultaat is nogal wat kritiek op de manier waarop het te financieren bedrag tot stand is gekomen. Er zitten veel fouten in en aannames zouden niet kloppen. D66 en LU ‘zijn geschokt’.
Het allesoverstijgende probleem bij zo’n rekenexercitie is dat er veertig jaar vooruit wordt gekeken. Het huidige Muziekcentrum haalde de dertig niet eens. Maar dit gebouw kan wellicht wel vijftig jaar mee. Niemand weet het.
Nederland kan wel onderlopen in veertig jaar met Utrecht aan Zee als nieuwe residentie. Dollar en euro gaan over in een nieuwe munt, de chino. Een Aziatische tycoon koopt het Muziekpaleis om er nonstop karaokefeesten te organiseren. De EU bepaalt dat alle auteursrechten op werken van Bach, Mozart, Beethoven, Brahms en Mahler worden hersteld. Of de grootste Nederlandse banken gaan failliet.
Zonder gekheid. De toekomst zal zich zeker niet gaan voegen naar een rekenmodel uit 2009.
Maar ja, je moet wel in 2009 dat ene arbitraire model correct laten optellen en aftrekken. Ik krijg een dejavu van het rekenblad van de architectenselectie. Maar ik heb ook een beetje een storm-in-een-glas-water gevoel. Duurder wordt het toch, linksom of rechtsom. Iedereen weet dat, zeker Oldenborg en Oskam.
Ik ben erger geschrokken van de 9 miljoen kostenstijging van de verbouwing van de grote zaal, die zo maar uit de lucht kwam vallen. Dat moet nú worden uitgegeven. De rekenmodelverschillen van 6 miljoen smeer je uit over veertig jaar.
Zorg dat het geld voor de aannemer klaar ligt en bouw dat ding nou maar gewoon.