Raad over architectenselectie

Omdat ik vorige week het debat over de architectenselectie, dat door Groep Mossel was aangevraagd, niet heb kunnen volgen, krijg je een korte samenvatting van het verslag uit het Stadsblad.
Wethouder Stationsgebied, Harm Janssen, heeft weer opnieuw benadrukt dat er strikt volgens de Europese aanbestedingsregels is gewerkt. Het is de mantra geworden voor deze toch wel vervelende kwestie die maar niet vanzelf wil oplossen.

Mossel heeft gevraagd waarom het interne audit-rapport niet is ingegaan op mogelijke juridische consequenties, omdat men toen al wist dat een rechtszaak dreigde. Inmiddels is door Rapp+Rapp de stap naar de rechter gemaakt.

Van de Marel (VVD) vroeg zich af of de gemeente wel voldoende de handen vrij heeft om op deze weg door te gaan. Janssen haalt in antwoord hierop weer de weg van de Europese regels erbij, maar maakt daarbij wel een opmerking die bij mij vragen oproept. Hij stelt dat “de aanbevelingen die we bijvoorbeeld voor het juryrapport hebben gekregen, zijn niet verplicht in de aanbestedingsregels.”

Dat moge zo zijn, maar er is vanaf het begin voor gekozen om de jury – waar wethouder Janssen zelf deel van uitmaakte – een prominent rol te geven. Het oordeel van de jury – in scores of in woorden – is, gezien de weging, bovendien de belangrijkste factor om een beslissing op te baseren. Het volgen van Europese regels is één, het kiezen van een visie die het meeste draagvlak heeft bij bibliotheek zelf, de jury en de Utrechtse burger is wat anders. Daarover hoor je, sinds het herroepen van de eerste keuze, niemand meer.

Oskam (D66) en Oldenborg (LU) gingen in op de criteria van de architectenselectie. Ze vonden het vreemd dat criteria die vooraf werden gesteld niet worden nageleefd. Het gaat hier in het bijzonder om de ondergrondse parkeergarage die VMX in haar visie heeft opgenomen.

Volgens de wethouder is het niet nodig om honderd procent aan de criteria te voldoen om toch aan deze architectenselectie te kunnen meedoen. Een woordvoerder Rapp+Rapp heeft eerder gezegd dat ze in gesprekken met Bureau Aanbesteding er dringend op zijn gewezen dat ze zich moesten houden aan het criterium van geen ondergrondse garage, hetgeen ze vervolgens hebben gedaan.

Overigens is dit in de architectenwereld wel gebruikelijk. Het staat een architect vrij om zich in de visie-fase al of niet te houden aan de vooraf gesteld voorwaarden, ook al loopt hij daarbij het risico niet op een shortlist te komen. Een visie kan om die reden soms ook een opdrachtgever extra aanspreken. Het punt is dat er naar de deelnemende architecten wel objectief gecommuniceerd moet worden.

Van de Marel vroeg tenslotte om een risico-analyse waaruit blijkt hoe groot de problemen kunnen gaan worden als uiteindelijk de hoogste rechter beslist dat gunning aan VMX bestuurlijk niet door de beugel kon. De wethouder had hierop geen antwoord maar zegde wel toe met vertrouwelijke informatie te zullen komen. Ik denk dat hij mogelijk doelde op de uitkomsten van de verificatie met VMX en de bijgestelde visie en mogelijk de brief van de jury naar aanleiding daarvan.

Wordt, zoals altijd, vervolgd.