Buiting Staalbouw heeft een proefopstelling gemaakt van een staalelement van het nogal opmerkelijke dak dat Ector Hoogstad heeft bedacht, boven het nieuwe Stationsplein Oost. Je krijgt zo een idee van de omvang: 4000 vierkante meter dak, gedragen door zeven kolommen. In dat element bevindt zich het transparante luchtkussen. Misschien dat een (technische) lezer weet hoe zo’n kussenconstructie precies werkt en waar het van is gemaakt. (Hij zal onder druk moeten blijven, anders zakt hij als een soufflé in, toch?) Hier wat beelden die we in een powerpoint van het ingenieursbureau en de architect hebben gevonden. Mooie excursie voor als het dak klaar is: door een kolom naar boven, vervolgens door een mangat en dan over het dak…
Reacties
Kleine correctie: Stationsplein Oost is ontworpen door Ector Hoogstad, niet cepezed 🙂 De Moreelsebrug is wel van cepezed.
Rare fout. Direct hersteld.
Op de foto lijkt het alsof ze een stofzuiger hebben aangesloten om de bubbel op te blazen.
Wel gaaf, het dak wordt dus ECHT van bubbeltjesplastic 🙂
Is een doorzichtige kolom van kunststof niet veel goedkoper / handiger?
Waarom moeten er luchtkussens in komen die storingsgevoelig zijn?
Storingsgevoelig ? 🙂 hopelijk krijgen ze ook geen computervirussen
Lijkt mij dat die bollen continu onder druk moeten staan. Zie ook die pomp op foto 2. Tijdens een (stroom)storing staan de bollen dus niet meer onder druk (en wat gebeurd er dan)?
Het kan ook met lucht, N2 of inert gas in gasflessen.
Kijk onder EFTE op Wikipedia. Het lijkt me zeer waarschijnlijk dat dat het gebruikte materiaal is.
De techniek wordt veel gebruikt in stadiondaken (Allianz Arena, olympisch zwemstadion in Peking,) omdat het licht en sterk is, veel licht door laat (belangrijk voor de bomen die op het stationsplein komen) en warmte goed isoleert (hier minder van belang), en self-cleaning is.
Het is zo’n beetje het wondermateriaal voor daken.
Zo’n ‘ballon’ is sterker dan een plaat van gelijk gewicht. Ik kan me ook voorstellen dat je er minder geluidsecho’s mee krijgt; de licht bolle vormen kaatsen geluid in diverse richtingen weg.
En bij een stroomstoring heeft Hoog Catharijne grotere problemen, lijkt me. Dat dak loopt niet in seconden leeg en als het dat doet zal die staalconstructie (oogt vrij massief) het geheel wel in de lucht houden. Bovendien hebben ze noodaggregaten.
Ik zou willen aanvullen: de architect heeft hier ook nadrukkelijk voor het esthetisch effect gekozen. De bubbelvorm is een opvallende eigenschap van de constructie. Ook lijkt verlichting een onderdeel ervan uit te maken, als je de nachtimpressie bekijkt.
Duidelijk verhaal, bedankt voor de uitleg!
Het idee om een soort kussens te maken oogt wel als een keuze voor het fraai, maar is toch ook vrij sterk “form follows function”. Dit materiaal (vergelijkbaar met teflon) blijft schoner dan glas doordat regenwater er beter vanaf loopt. Als je wilt dat het zonlicht goed door laat moet je echter dunne lagen gebruiken die verder doorbuigen dan vensterglas. Ook moet regenwater van het dak aflopen (er zullen daartoe goten in de staalconstructie zitten om regenwater af te voeren). Het idee om lucht tussen twee lagen materiaal in te pompen was dan ook zekere niet alleen voor esthetiek.
Bij Villa Arena in Amsterdam naast de Ziggo Dome is ook een luchtkussendak gemaakt, zie Google maps, daar wordt de staalconstructie als toevoerleiding gebruikt om de kussen altijd opgeblazen te houden, daar zit natuurlijk wel een dubbele ventilator op en waarschijnlijk ook de nodige kleppen om de lucht binnen te houden als de ventilator er ineens mee ophoudt.