Na het (her)lezen van het ADUN-artikel kriebelde het om te fact checken. Daarom de kaart erbij gepakt. Wethouder Cunitz brengt de keuze voor de tunnel en het park aan de man door te stellen dat het Europaviertel alleen kan functioneren zonder weg en U-bahn en dat het een groene verbinding naar het buitengebied vormt. Waar, deels waar of onwaar?
Het ligt er maar aan hoe groot je de cirkel wilt trekken. Een blik op de Planungs- und Bauvorhaben-kaart leert dat dit ontwikkelingsgebied ligt ingeklemd tussen andere wijken, zoals beurs en station. Via twee extra ‘pocketparks’ wordt de groene ruimte doorgetrokken in noordelijke en zuidelijke richting. In noordwestelijke richting is er dan een aansluiting gemaakt op het grote Rebstockpark. De groene ruimten zijn door flinke wegen van elkaar gescheiden. Of deze verbinding ecologisch en recreatief waarde toevoegt, blijft onbeantwoord. Merk ook op dat de rol van water geen enkele rol speelt, terwijl dat bij ons altijd ergens op de achtergrond meespeelt en de keuzes rondom groen/blauwe zones beïnvloedt. Zie (het altijd actuele en veel betrouwbaarder dan Google) Openstreetmap:
De plannen in 2008, pre crisis (Bron: gemeente Frankfurt)
Een blik op onderstaande foto, die we vonden bij de Duitse broeders van Skyscrapercity, toont duidelijk de bouwput van enkele jaren geleden. Daarop is in het midden de Europagarten in aanbouw te zien. Vergelijk het met de twee plattegronden boven. Merk de lange boulevard, iets rechts van het midden, op. Hij begin onderaan, gaat in het midden ondergronds, komt naast het Messegelände weer boven en vervolgt zijn weg naar het inmiddels gerealiseerde winkelcentrum . Er loopt dus gewoon een autoweg en U-bahn dwars doorheen. Kennelijk is het dus wel ‘denkbaar’ en frustreert het de verbinding tussen de wijken niet.
Impressie van de boulevard (Bron: Aurelis)
Je ziet de framing van zo’n stedenbouwkundig visitekaartje. De Europagarten is een centraal gelegen groene, verkeersluwe ruimte (niet volledig autovrij, er lopen wegen omheen), exclusief omzoomd met woongebouwen, waar bewoners uit de omliggende straten zullen recreëren. Door het verkeerslawaai weg te nemen, maak je het als woongebied haalbaar. Hoe attractiever je het inricht, des te groter zal het ‘verzorgingsgebied’ van dit zes hectare grote park zijn. Maar er zal ook een onderliggend rekensommetje bestaan, als het niet door de gemeente is gemaakt, dan toch zeker door grondeigenaar/projectontwikkelaar Aurelis. Ergens zal een grondopbrengsten-optimum liggen bij een bepaalde verhouding rood/groen. We vermoeden dat deze oplossing in de buurt van dat optimum ligt. Uiteindelijk wil je iedereen tevreden stellen: bewoners, huizenbezitters, ondernemers én grondeigenaren.
Door in een grote, groeiende stad grote open groene ruimtes in te bouwen, maak je hem bovendien klimaatbestendiger. Dat argument werd in het interview niet aangevoerd. Bij de uitleg op het Planungsamt werd het wel aangehaald als een van de vier pijlers onder de gebiedsontwikkeling. De kaarsrechte, brede, oost-west gericht boulevard is een soort ventilatiekanaal voor de binnenstad met zijn hoogbouw. Vrij baan voor de westenwind. Hittestress: het is een van de grootste uitdaging waar steden in de komende decennia voor staan. (Zie ook ons Hitteplan 2015).