De fiets als disposable. Nergens is de druk om tot oplossingen te komen voor de tsunami van weesfietsen het grootst als in Utrecht. Afgelopen week zagen twee publicaties over weesfietsen het licht. Een landelijke nieuwsrubriek toog donderdag naar het doorweekte woud van fietsen bij het station en maakte hierover een item. We zetten even de bronnen voor je op een rij.
In 2009 maakte Berenschot hierover al een studie, nu is er een update, het Handboek Weesfietsenaanpak 2012: download.
In opdracht van het kenniscentrum Fietsberaad en gefinancierd door de Nederlandse Spoorwegen heeft het Urban and Regional Research centre Utrecht (URU) van Universiteit Utrecht onderzoek gedaan naar de herkomst van weesfietsen. Lees het hier. (Leuk weetje: de coverfoto van dit rapport is door ons gemaakt op het Smakkelaarsveld ten tijde van de eerste grote opruimactie.)
Radio 1 over het Handboek Weesfietsenaanpak waarin een optreden van van Frits Lintmeijer: luister.
Aandacht van de lokale zender. Quote:
Het probleem van weesfietsen kan verminderd worden met een beloningssysteem. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Utrecht.
Wethouder Frits Lintmeijer zei donderdagmorgen op Radio 1 te kijken naar de mogelijkheden van zo’n beloningssysteem. Volgens de onderzoekers moet zo’n beloning ook weer niet te hoog zijn, omdat anders bijvoorbeeld junks andermans fietsen kunnen gaan inleveren. De kosten van zo’n plan kunnen betaald worden van besparingen op de verwijderingskosten.
Veel Utrechters blijken overigens niet te weten waar ze hun afgedankte fiets kunnen inleveren. De weesfietsen zijn vaak eigendom van studenten. Daarom zou er ook meer aan voorlichting gedaan moeten worden op universiteiten en hogescholen, aldus de onderzoekers.
Om het verhaal te completeren, een brief van het college van 4 oktober over de fietsparkeercapaciteit rondom de OV-terminal: in de toekomst zullen er in totaal 22.000 stallingplekken worden gerealiseerd.