Zo ongeveer op het moment van schrijven is er bij de Raad van State een zitting met als inzet een voorlopige voorziening om de bouw van het woonwinkelgebouw De Vredenburg te stoppen.
Corio heeft namelijk besloten in december met dit werk te beginnen op basis van de huidige bouwvergunning die al dateert van dit voorjaar. De voorlopig voorziening maakt onderdeel uit van een beroepsprocedure die waarschijnlijk pas rond maart 2010 tot een uitspraak zal leiden.
De gemeente worstelt gelijktijdig met een bodemprocedure bij de Raad van State rondom de vrijstelling van de bouw van het Muziekpaleis waarbij het gaat om de luchtkwaliteit bij de Rode Doos en of de bezoeker ook de uitlaten van de vrachtboten ruikt. (En de A2, op kortere afstand, telt er binnenkort 12 banen, maar dat terzijde.) Daarvan is de zitting op 9 november geweest en volgt uitspraak binnen 6 weken.
Uitspraak van de voorlopige voorziening volgt zo snel mogelijk, uiterlijk binnen twee weken. Nog even doorbijten. De terminator heeft ergens in een interview aangegeven de huidige procedures af te maken en geen nieuwe meer te starten. Een uitstekend voornemen voor de jaren 10.
Reacties
Allereerst wil ik een kompliment maaken aangaande deze website. Zoiets hadden we moeten hebben toen de plannen van HC werden ontwikkeld maar kwamen toen niet verder, en dat was al heel modern, de muurkrant van de studenten die in heel het centrum letterlijk op de muren werden geplakt.
Na mijn recente bezoek aan Utrecht en mijn voettocht – ongever eens per decennia- door het centrum en omgeving van het statio en HC om de situatie eens goed op het netvlies te krijgen, ben ik toch wel geschrokken van wat ik nu weer aantrof en wat de plannen zijn met dit gebied.
Dat was voor mij aanleiding om, ook al ben ik ruim 50 jaren weg uit Utrecht maar kom ik er nog regelmatig, toch mijn grieven te spuien richting Cório. Deze firma heeft de gemeente volkomen in en dwangpositie, in gijzeling zoals je wil, en doet en laat schijnbaar wat het wil. Zeer frustrerend, ook gezien het in 2002 gehouden referendum waarin luid en duidelijk de wensen van de inwoners werden verwoord.
Dit soort van projekten komen alleen voor in grote steden en hebben de mensen die er over gaan, vaak een tunnelvisie, uitzonderingen daargelaten.
Inspraak en referenda ten spijt, wordt het zelden zoals de betrokkenen het zich voorstellen.
De burger mag zijn zegje doen, daarmee is aan de wwet voldaan en voor de rest ‘klap toe de mond’ zoals Kluk Kluk dat ooit zo treffend verwoordde.
Ik stuur het onderstaande bericht richting de betreffende firma ennhoop dat het tandenknarsen mijnerzijds iets minder wordt.