Balkenende in bouwput

Hoog bezoek vandaag. De premier is zelf een kijkje komen nemen in de Utrechtse bouwput om te concluderen dat het ‘waanzin is’ en ‘zo niet langer kan’. Hij doelt op de trage totstandkoming van de plannen, iets wat bij de gedoodverfde zondebok deze week ook al tot irritatie – maar dan van geheel andere orde – leidde.

Jan Peter Balkenende bezocht het Stationsgebied in het kader van de Crisis- en herstelwet die vrijdag in de ministerraad wordt besproken. Het wetsvoorstel moet bouwprojecten versnellen door het aantal procedures te verminderen. Men denkt ook dat het extra banen oplevert. In Utrecht zou het om naar schatting duizend tot 1500 extra banen gaan, schrijft het ANP vandaag.

Voor alle Stationsgebiedplannen zijn in totaal meer dan 4000 besluiten nodig, die allemaal aangevochten kunnen worden. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) wil dit proces inkorten tot één basisbesluit, zo stelde de organisatie woensdag. De VNG vindt dat de Crisis-wet niet ver genoeg gaat. Ze zetten de feiten op een rij in een factsheet Versnelling gemeentelijke procedures.

Minder procedures betekent volgens de premier niet dat belanghebbenden geen mogelijkheid meer hebben om bezwaar aan te tekenen tegen bouwplannen. “We moeten het begrip belanghebbenden beter duiden. Sommige mensen procederen om het procederen en dat leidt slechts tot vertraging”, aldus de premier in het ANP-bericht.

Het lijkt erop dat JP met deze uitspraak de terminator op het oog heeft. Het aandeel van Van Oosten in de totale vertraging is echter zeer beperkt.

Het probleem van de vertraging in de architectenselectie Bibliotheek++ komt geheel op het conto van de gemeente. Een ander project, het Stadskantoor, komt traag, maar wel geheel zonder procedurele ongemakken tot stand. Maar daarvan zijn de bestemmingsplan-vrijstelling en bouwvergunning er nog niet. De papierwinkel van het Muziekpaleis is, ruim een jaar na de sloop, nog niet compleet: ik heb alleen van de expeditiekelder een bouwvergunning en een milieuvergunning zien passeren. De opdracht aan de aannemer is pas zeer onlangs gegeven omdat er eerst ernstig over de kosten moest worden gesproken. Een belangrijke exponent daarvan is het sterk groeiende aandeel renovatiekosten van de Grote Zaal, ook een recente ontwikkeling. En het feit dat er een ALU2008 dwars doorheen fietst, zorgt voor extra onzekerheid en doet de planvorming ook al geen goed.

En waar blijft BAM? Na de positieve uitslag in het hoger beroep zou je zou zeggen: crisis, mouwen opstropen, bouwen! Corio heeft al aangegeven niet te zullen wachten op uitspraak van de Raad van State, maar waar men dan wel op wacht? Het zal me benieuwen of het nog in oktober gebeurt.

Het is wel zaak alles in perspectief te blijven zien. Laten we het erop houden dat iedereen de complexiteit heeft onderschat en dat planningen structureel te rooskleurig worden gepresenteerd.

(foto Ton van den Berg)