Op dit moment heeft Utrecht het duurste zanddepot van Nederland. Het nietsdoen op het Vredenburg is steeds meer mensen een doorn in het oog. Voor- of tegenstander: het maakt weinig uit, iedereen moppert. Ook de bestuurlijke voorbereidingen lijken niet snel genoeg te gaan. Gisteren opnieuw [vragen] van LU aan het college hierover.
En waarom weten we nog steeds niet hoeveel de bouwkosten voor het Muziekpaleis zullen zijn? Eerst zouden in maart al de afrondende gesprekken met de beoogde bouwer (Heijmans) zijn, nu is het al juni. Het is al bijna twee jaar nadat de laatste officiële muziek klonk in het gebouw. En 28 maanden nadat ik tegen mezelf zei: “Nu moet ik toch echt opschieten als ik nog wat met dat weblog wil gaan doen, het gaat nu opeens snel en zo ben ik te laat.” Als het niet zo treurig was zou je je kapot lachen.
En ondertussen is iedereen ook nog eens in grote spanning over de uitspraak in het hoger beroep over de bouwvergunning voor het woonwinkelcomplex op het plein Vredenburg. De rechter zou al begin van de maand uitspraak doen, maar heeft kennelijk nogal wat extra tijd nodig.
Ik maakte om de zoveel maanden een foto vanaf het dak van La Vie in verband met een tijdreeks. Eerlijk gezegd, ik kan me niet meer goed herinneren hoe lang geleden het is dat ik het de moeite vond om naar boven te gaan. De webcam staat al een jaar iedere 20 minuten een beeldje op te slaan. Alleen het KNMI zal mogelijk interesse kunnen hebben voor dat materiaal.
Hele diepe zucht.
[De foto is een pagina uit het nieuwe programmaboekje van het muziekcentrum. Dat is een duidelijke breuk met het verleden. Er verandert wel iets…]
Reacties
Tja. Tja. Tja. Meer kan ik er niet van maken.
Herbert, ik voel met je mee. Dit doet gewoon pijn. Met lichte jaloezie kijk ik wel eens naar de Rotterdamse mentaliteit. Dat zit gewoon niet in de Utrechter. Die beschouwt liever. Dat mag dan ook z’n voordelen hebben, maar alsjeblieft, geeft Utrecht waar het recht op heeft: de mooiste binnenstad van Nederland!
Soms vrees ik dat het allemaal niet gaat lukken door gebrek aan bestuurlijke daadkracht, recessie en terminator(s) en Utrecht tot in lengte van dagen blijft zitten met “open wonden” in het centrum.