Zo, twee weekjes er helemaal uit geweest. Nee, dat is niet helemaal waar. Ik probeerde toch een beetje mijn gedachten bij Utrecht te houden. Met hindernissen deze keer, want mijn gratis hotspot was plotseling verdwenen en mijn laptop had opeens geen zin meer om in te loggen bij het vriendelijke wifi-cafe Vicente, naast de overdekte markt. Dan maar wat frotten met een trage KPN-verbinding op het priegelschermpje van de Blackberry. Veertig jaar computertechnologie. We zijn maar weinig opgeschoten welbeschouwd. Maar ik dwaal af.
Nog wat gebeurd hier? Ja en nee, als ik de berichten zo lees.
Christian Rapp dreigt weer met gerechtelijke stappen, maar uit het bericht in het AD/UN is me niet duidelijk geworden of de zaak nu echt ergens op de rol staat en hoe de eis luidt. Daar zal ik weer over moeten gaan bellen met het bureau. Voor de aanstaande commissievergadering Stad en Ruimte op 11 november heeft Groep Mossel het interne onderzoek over de architectenselectie weer laten opvoeren. Ik ben bang dat het zal gaan over de werkwijze van het bureau Aanbesteding en niet om de verkeerde keuze van de bibliotheekarchitect. Maar misschien vergis ik mij. Laten we het hopen.
Nog geen tekenen dat de bouw van het winkelgebouw De Vredenburg snel zal beginnen. Wel onrust bij de huurders van Corio. Alle contracten worden namelijk opgezegd. Corio wil de vrije hand hebben in wie er waar in het vernieuwde HC komt te zitten. En de huurprijzen gaan stevig omhoog, dat is duidelijk. Hoog Catharijne is een consumeerfabriek. Dat is geen openbare, vrije stad meer, daar gelden andere wetten. Utrechters lijken daar maar moeilijk aan te kunnen wennen. Dus je kunt hoog en laag springen, er is er maar één die er de lakens uitdeelt. Het wegjagen van de junks is een opmaat voor een definitieve slag om het shabby imago van HC definitief tot het verleden te laten behoren. Overigens denk ik wel dat de kleinere winkels met lokale wortels er nog een plekje zullen kunnen krijgen. Alleen niet meer langs de nieuwe hoofdassen. Er komt wel nieuwe winkelruimte langs de plinten van HC en anders heeft NS vast wel een stekje in de OV-terminal. Ik neem het niet op voor Corio, maar er is nog wel meer op de wereld dan alleen Hoog Catharijne.
En op het Smakkelaarsveld gaat het geblubber gestaag voort. Blijkbaar met wat tegenslagen, want de aarde heeft wat verrassingen in petto. Kabels die lopen waar ze niet mogen zijn, bijvoorbeeld. En ik zag een bericht over het opknappen van de Noordertunnel. Dat is de voetgangerstunnel die je, zoals de naam al zegt, aan de noordzijde naar de perrons brengt. De verbetering stond al een tijdje op de planning, maar gaat blijkbaar nu toch eindelijk van start. Als ik de impressie van de architect goed bekijk zijn de aanpassingen vooral cosmetisch. Dat betekent geen constructieve veranderingen. Iets wat ik wel zou verwachten, aangezien met name ter hoogte van perrons 3 en 4 er over enkele jaren een grote verbouwing zal worden uitgevoerd. Er komt daar nieuwe ruimte voor fietsen en daarbovenop mogelijk winkels, in het verlengde van het nieuwe oostelijke stationsplein, dat ongeveer zal liggen waar nu de taxi’s staan. Die gaan namelijk naar beneden, samen met de stadsbussen naar wat nu het Stationsplein heet en straks Stationsstraat zal worden. Of de huidige Stationsstraat, die er haaks op ligt, als naam blijft weet ik niet. Volg je het nog?
En dan die brieven van Muziekcentrum Vredenburg op de deurmat bij thuiskomst. Twee (!) afgelastingen van de Rode Doos, bij gebrek aan belangstelling. In beide gevallen Spaanse muziek, daar is mijn wederhelft namelijk dol op. Is dat het spreekwoordelijke topje? In Ons Utrecht heeft De Heus het over een tiental concerten dat niet door zal gaan. Dat valt dan weer mee. Ik onderschrijf zijn analyse over het verkeersdrama volledig. Rijkswaterstaat en Stadswerken verdienen een forse draai om hun oren voor het asfalteren van deze non-bereikbaarheid. Er is een bijna onoverbrugbaar kloof tussen wat wegsignaleringen bevelen en hoe de automobiele mens, na muzikaal gelouterd te zijn, de donkere ruimte interpreteert. Men mag niet verlangen dat we denken als tomtoms, daar is een derde hersenhelft voor nodig. De ingenieurs die op computers bereikbaarheidsscenario’s vertalen in wouden van drempels, lichten, barrières, doelgroepstroken, borden, strepen en kilometerslange omrijdlussen, zonder ook maar het minste benul te hebben van hoe een mens daar in een split second chocola van moet maken, missen de eerste twee helften. Pure terreur van de asfaltmaffia. Maar tamelijk onoplosbaar. De vijf wijze mannen en de nieuwe interimdirecteur van Muziekcentrum Vredenburg moeten het exploitatietekort langs andere routes zien te verkleinen.