Verbouwen werkt aanstekelijk. Nu mijn bovenbuurman al weken een aannemersploeg heeft rondlopen begint het bij ons ook te kriebelen. Aan de slag! Armen uit de mouwen! Opfrissen de boel!
Zo zal het ook in het groot werken. Het stationsgebied wordt verbouwd en alles wat er omheen staat en ligt komt in een ander daglicht te staan, in beide betekenissen. Particuliere eigenaren en vastgoedjongens zullen hun plan trekken. Niemand wil met zijn optrekje en objectje grauw en aftands overkomen. Ik denk dat het uitstralingseffect van de directe investering in het plangebied groot zal zijn en zich op vele manieren, groot en klein, zal manifesteren. Maar dan moet er wel eerst worden begonnen. Met de bouw van een muziekpaleis en een bibliotheek bijvoorbeeld…
Op de foto een opknapper die de meeste van jullie straks wel zullen gaan zien. Het wordt een muurschildering, zichtbaar vanaf de Daalsetunnel-rijbanen stadinwaarts. Wat er op komt? Ik wacht geduldig af. De kunstenaar maakt een uiterst relaxte indruk. Het geveltje heeft er jarenlang triest bijgelegen, vol met van die obligate en navelstaarderige vierletter graffiti. Opeens is alles anders.
Het stationsgebied verbouwen gaat traag. De omgeving zal niet afwachten tot alles klaar is. Het trekt zijn eigen plan.