Omfietsen

In Nieuws door HBReageer op dit artikel

Er is één voordeel aan de fietsomleidingen langs het Smakkelaarsveld: ze gaan in op een datum dat de duizenden nieuwe studjes er in ieder geval niet aan hoeven te wennen.
Volgende week is de bouwvakvakantie voorbij. Dan maakt het fietspad tussen station en Vredenburg plaats voor een diep gat in de grond voor het kabelwerk. Dit is nodig omdat de enorme kabelbundel onder het water zal gaan lopen, een water dat bovendien nog iets wordt verlegd naar het zuiden, dus dichter naar de gevel van Gildeveste toe. De bussen zullen ook gaan opschuiven en gaan rijden op het nieuwe asfalt.

Als ik de berichtgeving op Alles over Utrecht lees over de omleiding lijkt men zich wat zorgen te maken over de nieuwe route. De Fietsersbond publiceert alternatieve routes en opent een soort meldpunt. Volgens mij niet nodig. Het fietsorganisme past zich razendsnel aan en zal zelf nieuwe optimale routes bedenken. Er zijn in dit gebied onder gewone omstandigheden al enkele kruispunten waar je je over verbaast dat er zo weinig fout gaat. Dat is het kenmerk van de stadse fietser: die glijdt als een druppel water over een gewassen motorkap. Het gaat bijna altijd goed. Om twee redenen. Iedereen geeft zijn ogen goed de kost en er is safety in numbers.
Oh ja, laten we ons alvast geestelijk voorbereiden op nog veel ingewikkelder omleidingen als de Catharijnesingel en het Stationsplein open liggen, beste Fietsersbond. Dit is nog maar peanuts.

Even terug naar de werkzaamheden. Het viel me op dat de aannemer plompverloren de Leidsche Rijn heeft afgedamd en vervolgens gedempt. Dit is toch stromend water? Misschien is er ergens een bypass gemaakt. Uit het verslag van de voorlaatste schouw begreep ik dat het tweelaags fietsparkeergebouw wordt gesitueerd op dat gedempte water – het hangt er dus niet boven zoals ik eerder meldde. Het komt met zijn voetjes in het zand en met zijn ‘armen’ om de dikke wilg die nu nog aan de oever staat.

Reageer