Vlo nam deel aan de eerste HC-safari. Het is al weer even geleden, maar dwalen door de krochten van HC blijft een tijdloze ervaring. Daarover schrijven mag altijd. Hier volgen zijn bespiegelingen.
Hoog Catharijne achter de coulissen
Bij een safari denk ik aan ruige vlakten en wilde dieren; het spotten van soorten in hun natuurlijke habitat. Bij de wandeling was de monumentale ginkgo (250 jaar oud?) 
het enige element dat een beetje paste in deze beeldspraak. Deze staat in de verdrukking tussen Achter Clarenburg en de parkeergarage bij V&D. Wie-o-wie was het die deze prachtige boom van de ondergang heeft gered? Daarmee heeft hij of zij een krachtig symbool geschapen voor de overmacht van het beton.
Tijdens de wandeling door HC kwam bij mij een ander beeld naar boven dan ‘de safari’, namelijk ‘het theater’. Op het toneel voeren winkeliers en het winkelend publiek een voorstelling op. Glanzende massa’s natuursteen, subtiel uitgelichte etalages, muziek of muzak, en voorgeschreven dialogen 
(“Kan ik u ergens mee helpen?” “Nee, ik kijk even rond”). In de pauze van de voorstelling loopt het publiek even naar de patatstraat voor een versnapering.
Wij wandelaars kregen een kijkje achter de coulissen van dit HC-toneel. Eindeloze, kale, lege gangen van opgemetselde B2 blokken. Veel anonieme gesloten deuren. Liften, systeemplafonds, kabels en leidingen, afvalcontainers en dozen. Wezenloze ruimtes. Behalve de teksten op de muren (“Liftdeuren aub dicht doen”; “Containers uitsluitend voor papier en karton”; “Hoi”) 
zijn er weinig tekenen die duiden op menselijke samenleving. We kwamen één medemens tegen in het grijze gangenstelsel; een schoonmaker, die vriendelijk naar ons zwaaide. Hij was met zijn karretje op weg naar het toneel, om het te schrobben. De volgende ochtend begint de voorstelling van winkeliers en winkelaars immers weer.
En ja, we kwamen ook bij het in onbruik geraakte theater Mirliton. Nadat het was ontdaan van zijn sociaal-culturele functie, broedplaats voor Utrechts talent, is het theatertje gebruikt voor mediatraining. 
We hoorden dat dit de plek was waar Elco Brinkman zijn shuffle instudeerde (een nonchalant loopje voor bij zijn spreekbeurten; de microfoon hangt losjes in de hand). En door de geïsoleerde ligging en de binnendoorgang vanuit de parkeergarage bij V&D een ideale plek voor geheim politiek overleg. Ook politici bereiden hun voorstellingen zorgvuldig voor; achter de coulissen van Hoog Catharijne.
Theater Mirliton. Het staat voor mij symbool voor de toestand van Hoog Catharijne. 
Ook daar is de voorstelling al lang afgelopen. Alleen de toneelspelers weten het nog niet. Als iedereen volhoudt zijn rol te spelen blijven de kassa’s vrolijk doorrinkelen.
Vlo